Άρθρο - Γιάννης Κίντζιος : The Clash - Train In Vain

 

Γιάννης Κίντζιος, άρθρο,Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

Δεν ξέρω κάθε πότε επιστρέφω εδώ, εννοώ σε αυτό το blog, τι με κάνει να σπρώχνω τα πλήκτρα αργά αλλά σταθερά για να σχηματίσω την διεύθυνση the..music..stories..κ.λπ. κ.λπ.

Πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι κάτι μου ερεθίζει το μυαλό, την φαντασία. Δεν γράφω συνήθως όταν είμαι ερωτευμένος, ούτε όταν είμαι χαρούμενος ή απογοητευμένος, δεν γράφω όταν θέλω να "κτυπήσω"ή να εκτονώσω κάποιο συναίσθημα θυμού ή πάθους. Γράφω μόνο για τις ανύποπτες στιγμές...

Ανύποπτες στιγμές πχ όπως μετά από βραδινή επιστροφή από ένα ποτό ή ένα ραντεβού...

Αυτό το διάστημα, το να πάρεις την καλή σου για μια βόλτα έως την θάλασσα ή το να πιείς κάτι με έναν φίλο σου, συνήθως κάτι που βοηθά να βγούν τα εσώψυχα προς τα έξω, είναι ένα θέμα λυτρωτικό...ίσως μια μικρή εκτόνωση που δεν θα στην πρόσφερε κανένα blog ή καμία ανιαρή, σχεδόν αμήχανή φλυαρία στα σκοτεινά δωμάτια μιας πλατφόρμας επικοινωνιών ..πόσο μάλλον μέσα σε αυτό το "ανήσυχo" μα και "έρημο" web....

Στη πραγματικότητα δεν υπάρχουν μουσικές ιστορίες, εμείς είμαστε οι πρωταγωνιστές και μάρτυρες σε κάθε ήχο και εικόνα, εμείς αφουγκραζόμαστε, νιώθουμε, ταυτιζόμαστε ή απορρίπτουμε ήχους και νότες, που προσπαθούν να κεντρίσουν και να αποσπάσουν μέρος των συναισθημάτων και αισθήσεών μας...να οικειοποιηθούν κάτι από εμάς!

Έτσι κάπως συνέβη και σήμερα...

Οδηγώντας χαλαρός και αναζητώντας χωρίς καμία προτίμηση ή σκέψη σταθμούς στα fm...κολλάει η "μπίλια" σε κάποιο γνώριμο, παλαιό rock 'n' roll κομμάτι..κομμάτι που ξεσήκωσε το νου και την διάθεση και ίσως σε ξυπνάει από κάποιο λήθαργο. Ενεργοποιεί την απλότητα και καθαρότητα στην σκέψη...Σαν να δίνει λύσεις, πρόσκαιρες ίσως, αλλά ανακουφιστικές για μια βραδινή διαδρομή που πλημμυρίζει το μυαλό με σκέψεις ερωτικές και μη, αναζητήσεις για την τύχη συναισθημάτων αλλά και για άλλα μη "γήινα" συναφή θέματα...

Train in Vain...τραγούδι του Joe Strummer και Mick Jone που μπήκε από το "παράθυρο" στο απλά γαμάτο London Calling, βινύλιο των The Clash!

"The Clash", μπάντα που μέσω του πανκ, συνδέει το rockabilly, τη reggae και το ska με την funk, το hip hop με το rock'n roll!

Σε αυτό το σημείο θέλω να πω, ότι δεν υπάρχει κάποια ιστορία, υπάρχει όμως η επαφή, η σύνδεση, η διαλεύκανση " μικρών εσωτερικών υποθέσεων "...και αυτό ίσως δημιουργεί προϋποθέσεις για μια νέα "ιστορία" που κανείς δεν ξέρει πότε ξεκινά. Μια και όπως είπα πιο πάνω ο χρόνος ανύποπτα κτυπά...

Train in Vain

Say you stand by your man

Tell me something I don't understand

You said you love me and that's a fact

Then you left me, said you felt trapped

Well some things you can explain away

But my heartache's in me till this day

Did you stand by me

No, not at all

Did you stand by me

No way