Άρθρο - Γιάννης Κίντζιος : The Beatles - Ο John Lennon και τα διαμάντια της Lucy O'Donnell

 

Άρθρο Γιάννη Κίντζιου, Σεπτέμβριος 2009

Έμπνευση και τέχνη, αλλά και οι πολυποίκιλοι τρόποι παρουσίασή της και εκφάνσεις της..

Τι μεγαλειώδες θέμα! Ο σουρεαλισμός που συναντά τον μαγικό ρεαλισμό που και αυτός μπορεί να παίξει με την αντίληψή μας, η διφορούμενη φαντασία, οι θαυμαστές οφθαλμαπάτες, όλα αυτά και ακόμη περισσότερα μπορεί να δώσουν μια τελείως διαφορετική εκδοχή για την πραγματικότητα και αυτό εξαρτάται από τα συναισθήματα, την διάθεση και την οπτική του εκάστοτε καλλιτέχνη. Η τέχνη τελικά διεγείρει τις αισθήσεις μας σε βαθμό που πλέον μιλάμε για ψευδαισθήσεις ; Απλά αφήνω το ερώτημα εδώ.

Αλήθεια θα μπορούσε η ελευθερία της τέχνης σε κάνει να "ακούς" τα χρώματα ή να "βλέπεις" τους ήχους; Πάντως η τέχνη των ψευδαισθήσεων αναδεικνύεται κυρίως μέσα από τη μελέτη της ψυχολογίας της οπτικής αντίληψης, όπως αυτή αποτυπώνεται σε έργα όπως το θεμελιώδες βιβλίο του Ε.Η. Gombrich που το προτείνω ανεπιφύλακτα!

Η επιρροή πάντως της οπτικής αντίληψης στην μουσική είναι τεράστια. Ταινίες ή φωτογραφικό υλικό έχουν εμπνεύσει μουσικούς και το αντίστροφο βέβαια.

Είναι γνωστό επίσης ότι μεγάλες επιτυχίες συγκροτημάτων δημιουργήθηκαν μέσω "οπτικών" ερεθισμάτων και εμπνεύσεων όπως για παράδειγμα το "Smells Like Teen Spirit" των Nirvana. Κολλητός φίλος του Kurt είχε γράψει σε τοίχο του την εξής φράση "Kurt Smells Like Teen Spirit"... Το τι ήταν βέβαια το teen spirit το έμαθε ο Kurt αρκετά μετά την κυκλοφορία του ομώνυμου δίσκου. Το Teen Spirit ήταν ένα αποσμητικό και όχι ένα επαναστατικό μήνυμα όπως νόμιζε ο Kurt!

Βέβαια θα μου πείτε , γιατί με έπιασε "απότομα" αυτή η φλυαρία και αυτή η ακόρεστη όρεξη να πληκτρολογώ γρήγορα - για να μην χάσω αυτά που θέλω να πω βέβαια - αυτό το φαινομενικά ασύνδετο και ίσως "ψυχεδελικής" φύσης κείμενο...Σίγουρα δεν διάβασα πρόσφατα το αντίστοιχο δοκίμιο του Άλντους Χάξλεϊ ( Aldous Huxley) για τις Πύλες της Αντίληψης. Όταν προσπάθησα να το διαβάσω είχα ήδη ανοίξει παρτίδες με την Ποίηση του Τζίμ Μόρρισον και τους Doors πράγμα που βοήθησε κατά κάποιο τρόπο αλλά όχι τόσο πολύ τελικά.

Να όμως ποια είναι αφορμή για αυτή την πνευματική μου εκτόνωση σε αυτόν τον έρημο τόπο του blog. Και εξηγούμαι - για να μην παρεξηγηθώ ως προς τις προθέσεις μου - η ερημιά αυτή του blog είναι ίσως σημείο συνάντησης με τον εαυτό μου.

Η είδηση που κυκλοφόρησε αυτές τις μέρες για τον θάνατο της Lucy O'Donnell, έμπνευση στην ουσία του 4χρονου γιου του John Lennon και όχι του γνωστού Σκαθαριού για να γράψει το γνωστό τραγούδι "Lucy in the Sky with Diamonds"...έφερε στην επικαιρότητα το συγκρότημα για άλλη μια φορά! Το τραγούδι γράφτηκε από τον John και τον Paul McCartney το 1967.

Ο μικρός υιός του John Lenon λοιπόν ο Julian ήταν ερωτευμένος με την συμμαθήτρια του την Lucy..Εμπνεύστηκε και ζωγράφισε λοιπόν την lucy σε έναν ουρανό με διαμάντια ( αν και νομίζω ότι το σχέδιο έδειχνε την lucy με "διαμαντένια" μάτια) κάτι που ενέπνευσε τον μεγάλο μουσικοσυνθέτη να γράψει το ομώνυμο τραγούδι μαζί με τον Paul ο οποίος μάλιστα το 2004 ισχυρίστηκε ότι το τραγούδι αναφερόταν στο γνωστό παραισθησιογόνο LCD πράμα που είχε αρνηθεί σε προηγούμενη συνέντευξή του στο Rolling Stone ο John Lennon!

Η αλήθεια πάντως είναι ότι το τραγούδι αφορά το LCD και όχι απλά μια ζωγραφιά του Julian..κανείς όμως δεν αναφέρεται στην έμπνευση του Julian και από που προέκυψε τελικά το γνωστό τραγούδι.Ο μικρός ήταν "τσιμπημένος" με το κοριτσάκι όπως ο μπαμπάς του παλαιότερα ήταν ερωτευμένος με αρκετά κορίτσια που έγιναν μούσες του.

Το μάρκετινγκ βέβαια δεν σταματάει ποτέ και οι πωλήσεις του "Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band" θα αυξηθούν κατακόρυφα...ενώ η Lucy μετά τον θάνατό της θα "κερδίσει" ακόμη περισσότερα λεπτά δημοσιότητας..